مقامات چینی در حال اتخاذ تدابیری برای تقویت وام دهی بانکی و بازارهای سهام هستند. با این حال، بعید به نظر می رسد که این اقدامات به طور قابل توجهی احساسات منفی سرمایه گذاران را معکوس کند. تمرکز پکن بر استراتژی ملی به خطرات بالقوه کاهش تورم اشاره دارد، زیرا چین برای جداسازی جهانی بدون اقدامات تورمی واقعی آماده می شود.
با وجود تلاش‌های اخیر پکن برای حمایت از رشد و بازار، سرمایه‌گذاران جهانی نسبت به دارایی‌های چین بدبین هستند. به نظر می رسد که این بدبینی عمیقاً ریشه دارد و «نجات بازار» کوتاه مدت نتوانسته مسیر کلی را تغییر دهد. دستیابی به یک چرخش پایدار مستلزم سیاست‌های اصلاحی معتبر و اصلاحات ساختاری است که بعید است سیاست‌گذاران آن را اجرا کنند.
چشم انداز اقتصادی چین از زمان شیوع بیماری همه گیر تغییر کرده است. علیرغم اقدامات حامی رشد و کاهش محدودیت های همه گیر، خانوارها همچنان در مورد شرایط اقتصادی خود محتاط هستند. جریان های ورودی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در حال کاهش است که تغییر قابل توجهی را نشان می دهد. عوامل مؤثر در این بدبینی عبارتند از محدودیت های همه گیر، سرکوب های صنعتی، تنش های ژئواستراتژیک و آشفتگی در بخش املاک.
چین با فشار فزاینده ای برای دستیابی به خودکفایی در صنایع مختلف به دلیل جداسازی جهانی مواجه است. در حالی که در برخی بخش ها موفق بوده است، برخی دیگر با چالش هایی روبرو هستند. پیگیری امنیت ملی و انعطاف‌پذیری استراتژیک منجر به تشدید اختلافات تجاری شده و جریان فناوری و منابع را با مشکل مواجه کرده است. این رویکرد بسته می‌تواند پس‌اندازهای اضافی را تداوم بخشد و مانع پیشرفت به سمت یک سیستم مالی بازتر شود.
چین ممکن است با خطرات کاهش تورم مداوم روبرو شود زیرا به ظرفیت سازی با استفاده از پس انداز خانوار ادامه می دهد. اگرچه پکن ابزارهای سیاستی برای تثبیت تورم داخلی را در اختیار دارد، ملاحظات مختلف استفاده از آنها را محدود می کند. رویکرد افزایشی که مشخص‌کننده سیاست چین است، ممکن است با استراتژی ملی و نگرانی‌های مربوط به خروج سرمایه و حمایت بانک‌های تجاری از صنایع استراتژیک ادامه یابد.
چشم‌انداز سیاست فعلی چین، منافع استراتژیک را به اصلاحات بی‌ثبات‌کننده اولویت می‌دهد . اقداماتی مانند تغییرات در سن بازنشستگی، مالیات بر دارایی، برنامه‌ریزی شهری و آزادسازی مالی در اولویت‌های استراتژیک‌تر قرار دارند. به نظر می رسد چین اکنون کشوری ریسک گریزتر است.
با توجه به تغییر چشم انداز، ما بدهی ها و سهام چین را از تخصیص دارایی های استراتژیک خود حذف کرده ایم. از منظر تاکتیکی، خیلی زود است که دیدگاه مثبتی در مورد دارایی های چین از جمله سهام، اوراق قرضه و یوان اتخاذ کنیم. ما چین را به عنوان تنها یکی از مؤلفه‌های موجود در بازارهای نوظهور خود و تخصیص بدهی‌های ارز سخت می‌بینیم.
در حالی که کاهش تورم چین چالش های داخلی را به همراه دارد و چشم انداز رشد جهانی را کاهش می دهد، به کاهش فشارهای تورمی در اقتصادهای توسعه یافته کمک می کند. ما پیش‌بینی می‌کنیم که بانک‌های مرکزی بازارهای توسعه‌یافته نرخ بهره را در ماه‌های آینده کاهش دهند و از رشد داخلی حمایت کنند. این عوامل، همراه با افزایش ریسک‌های ژئوپلیتیکی ، ترجیح ما را برای دارایی‌های اصلی پرتفوی، مانند سهام ایالات متحده و درآمد ثابت با کیفیت بالا، تقویت می‌کند.