دنیای تناسب اندام و ورزش مملو از روندها و مدهاست، با این حال تعداد کمی از آنها می توانند آزمون زمان و بررسی دقیق علمی و همینطور پلانک ساده را تحمل کنند. در اصل، پلانک یک تمرین ثابت است که نه تنها عضلات مرکزی بدن بلکه قدرت اراده شما را نیز به چالش می کشد. در حالی که در طراحی ابتدایی به نظر می رسد، لایه های مزایایی که می توان از آن استخراج کرد عمیق است. اگرچه پلانک به طور معمول به عنوان یک تمرین اصلی در نظر گرفته می شود، اما تعداد زیادی از ماهیچه ها را در سراسر بدن فعال می کند.
مطالعه ای در مجله علم فیزیوتراپی در سال 2014 درگیری گسترده عضلانی را در طول پلانک نشان می دهد. در حالی که عضلات مرکزی، از جمله راست شکم و عضلات مایل خارجی، ذینفعان اصلی هستند، ماهیچه های ثانویه مانند دلتوئید، دوسر بازو، چهار سر و حتی عضلات پای شما به عمل فراخوانده می شوند. این فعال سازی جامع عضلانی راه را برای بهبود ثبات وضعیتی، افزایش تون عضلانی و افزایش قدرت عملکردی هموار می کند.
چرا فرم خوب غیر قابل مذاکره است
اثربخشی پلانک عمیقاً با تکنیک استفاده شده در هم تنیده است. فرم زیر بهینه نه تنها می تواند اثربخشی آن را کاهش دهد، بلکه خطر آسیب را نیز افزایش می دهد. متخصصان فیزیوتراپی از موسساتی مانند دانشگاه لاس وگاس بر اهمیت وضعیت بدن در طول پلانک تاکید کرده اند:
تراز آرنج
تراز آرنج یک جنبه حیاتی در اجرای یک پلانک موفق است. بعد از اهمیت، تراز گردن و ستون فقرات است. حفظ یک ستون فقرات خنثی و اطمینان از تراز بودن گردن به درستی ضروری است. در حین پلانکینگ، باید از قوس دادن به پشت یا اجازه دادن به لگن آویزان خودداری کرد، زیرا این امر میتواند منجر به فشار و آسیب احتمالی شود. در مورد تمرکز، توصیه می شود نگاه خود را تقریباً یک فوت جلوتر از خود نگه دارید. این روش به جلوگیری از هرگونه فشار غیر ضروری بر گردن کمک می کند. در نهایت، هنگام در نظر گرفتن مدت زمان پلانک خود، همیشه کیفیت را بر کمیت اولویت دهید. نگه داشتن یک فرم مناسب برای مدت زمان کوتاه تر از نگه داشتن یک تخته بلندتر با وضعیت نامناسب مفید است.
در عصر چالشهای رسانههای اجتماعی، بسیاری از مردم فریب میخورند تا تختهها را برای مدت طولانی نگه دارند. با این حال، آیا نگه داشتن یک تخته برای چند دقیقه فایده ای دارد؟ یک مقاله روشنگرانه در مجله ورزشی از سال 2019 وضوح این بحث را ارائه می دهد. اصل موضوع روشن است: یک تخته کوتاه مدت با فرم بی عیب و نقص بر یک تخته بلند و ضعیف برتری دارد. کیفیت همیشه بر مدت زمان مطلق ارجحیت دارد.
طیف تغییرات پلانک
پلانک سنتی ساعد تنها یک نوع منحصر به فرد در مجموعه وسیعی از تمرینات پلانک است. کاوش در این موارد می تواند مزایای هدفمندی را ارائه دهد. پلانک های جانبی بر روی مورب ها تمرکز می کنند و ثبات جانبی را افزایش می دهند، در حالی که تخته های مرد عنکبوتی که شامل کشیدن زانو به سمت آرنج است، درگیری هسته و هماهنگی تست را تقویت می کند. از طرف دیگر، پلانک های معکوس زنجیره خلفی را فعال می کنند و به نفع ستون فقرات و باسن ها هستند. تنوع یک پلانک با لیفت پا، باسن و کمر را تقویت می کند و یک لایه چالشی اضافی را به تثبیت هسته اضافه می کند. ادغام این تغییرات متنوع پلانک نه تنها تمرین اصلی را غنی می کند، بلکه باعث ایجاد تنوع می شود و یکنواختی را از بین می برد.
مزایای کل نگر پلانکینگ
فراتر از قدرت بدنی، پلانکینگ تاب آوری ذهنی را پرورش می دهد. سکون ژست در کنار هم و هیاهوی درونی عضلات در حال شلیک و خستگی، محیطی آماده برای ذهن آگاهی ایجاد می کند. بسیاری از تمرینکنندگان کیفیت مدیتیشن را در پلانکینگ مییابند، با توانایی آن در افزایش تمرکز و پرورش استقامت ذهنی. این تمرین به تلاقی ذهن و بدن تبدیل می شود و اصول رفاه کل نگر را منعکس می کند.
درخواست بی زمان پلانک
در نتیجه، پلانک، با سادگی ظریف و مزایای چندوجهی، ستونی پایدار در تناسب اندام باقی می ماند. این به عنوان یک یادآوری تکان دهنده است که گاهی اوقات بی تکلف ترین تمرینات می تواند متحول کننده ترین نتایج را به همراه داشته باشد.